Sunday, 5 June 2011

ಒಂದು ಕವಿತೆ 
ಸುಮ್ಮನೆ ಒಮ್ಮೆ 


ನಕ್ಕು ಬಿಡು ಗೆಳತಿ  ಸುಮ್ಮನೆ ಒಮ್ಮೆ 
ಹೂವರಳಿದ ಹಾಗೆ, ಈ ಸುಖಕೆ 
ಮರಳಿ ಮಗುವಾಗುವೆ 

ನೇವರಿಸಿಬಿಡು  ಗೆಳತಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಒಮ್ಮೆ
ನೋವು ನರಗಳ ಹೊರೆಯ 
ಇಳಿಸಿ ಹಗುರಾಗುವೆ 

ಮಾತಾಡಿಬಿಡು ಗೆಳತಿ, ಸುಮ್ಮನೆ ಒಮ್ಮೆ
ಹೃದಯ ಹೃದಯದ ಭಾವ 
ಬೆಸೆದು ಹಗುರಾಗುವೆ 

ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ  ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ನೋಡೊಮ್ಮೆ ಸುಮ್ಮನೆ, ಗೆಳತಿ 
ಬೆಡಗು  ಬೆರಗಿನ ಬೆಳಕು 
ತುಂಬಿ ಹಗುರಾಗುವೆ 

ನೀರಿನಲೆಗಳ ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾಡಿಬಿಡು ಗೆಳತಿ 
ನಾದಲೋಕಕ್ಕೆ ಕೊಳಲ 
ದನಿಯಾಗುವೆ 

ಗಾಳಿಯ ಹಾಗೊಮ್ಮೆ ತೀಡಿಬಿಡು ಗೆಳತಿ 
ಗಂಧವತೀ  ಪೃಥ್ವಿ 
ಎಂದು ಹಾಯಾಗುವೆ 
  


No comments:

Post a Comment